Entsalada epela gulekin

Gaur, hotza gurekin dabilela orain dela egun batzuengatik aprobetxatuz, zuei afaltzeko ideala den errezeta bat ekartzea erabaki dugu, edo zerbait txikia prestatzeko asmoa izatekotan, familiako kideekin egoteko antolatzen diren janarien hasierako plater segurua izango duzue etxean errezeta klasiko hau prestatzekotan. Bai, gaur “Entsalada epela gulekin” prestatzeko errezeta ekartzen dizuegu.

Errezeta erraz, osasuntsu eta azkarra da hau, guri gustatzen zaizkigun modukoak.

Bi pertsonentzako, hurrengo osagaiak erabiliko ditugu:

150 g hainbat uraza tipo

150 g gula

Hegalabur lata bat 

90 g Idiazabal gazta

Entsalada tomate bat (edo xerri tomate dozena bat)

Baratxuri atal bat

Pipermin erdi bat

Oliba olio birjina

Modenako ozpina

Gatza

Hasteko, osagai guztiak prestatuko ditugu. Hura egiteko Idiazabal gazta moztuko dugu kubo txikietara eta gordeko ditugu. Gero, gauza bera egingo dugu tomatearekin (cherry tomateak erabili ahal baldin badituzue, erdiagatik moztuko ditugu) eta lehen egin dugun moduan, zatiak gordeko ditugu.

Hurrengo urratserako, zartagin bat jarriko dugu sutan berotzera olio zurrusta eskuzabal bat botatzen. Olio berotzen den bitartean, baratxuri-atal eta pipermina moztuko ditugu xafletan. Olioa beroa dagoenean, baratxuri xaflak eta piperminak gehituko ditugu zartaginean eta prestatuko dugu minutu pare batez osagai hauek ez erretzeko. Denbora hau pasatu ostean, gulak gehituko ditugu eta 3 minutuz prestatuko ditugu etengabe eraginez. Azkenik sua itzaliko dugu eta gulak gordeko ditugu.

Errezetaren atalik konplexuena egin eta gero, platera prestatzen joango gara. Hori egiteko, entsalada erdia jarriko dugu plater batean, eta segidan Idiazabal gaztako kuboak eta atun erdia jarriko ditugu. Jarraian, moztutako tomateak sakabanatuko ditugu eta gulekin estaliko ditugu. Horrela:

Entsalada epela gulekin

Entsalada aurkeztu baino lehen, Modenako ozpin zorrotada txiki bat, gazta pixka bat eta oliba-olioko zorrotada eskuzabala gehituko ditugu.

Eta orain, gozatzera!!

On egin!!

Pintxotan Getxotik

Baratxuri-zopa ez dizuegu estalgabetuko Euskadin irudi ikoniko pilo bat ditugula kontatzen baldin badizuegu: berdea, kostaldea, hotza, sukaldari mediatiko batzuk edo izaera indartsua eta berezko nortasuna daukaten hiriak. Hala ere, blog honen tematika  kontuan hartzen baldin badugu, pintxoei edo miniaturako sukaldaritzari buruz hitz egin beharko genuke, haien garrantzia hemengo kulturan benetan azpimarragarria delako.

Nahiz eta Donostia pintxoen hiriburua izan ia pertsona gehienentzat, gure aburuz sozietatean hain barneratua daukagun pertzepzio  hau guztiz okerra da, gaur egun Euskadiko taberna eta jatetxe gehienak pintxo-barra bikainak dituztelako, normalean mahaia hobeagoa izanik amaieran bisitatzen ditugun tabernetan hasierakoetan baino.

Donostiako pintxoen ospea baztertzekotan, Euskal sukaldaritzako espezialitate honek Bilboko plaza berritik Gasteizko zentrora arte zabaltzen dela ikusiko dugu, Euskadiko gainontzeko herrien eta hirien plazengatik baita ere pasatuz, noski. Gure gaurko sarreran, pintxotan aritzeko ezagutu dugun aukera zoragarri bati buruz hitz egin nahi dizuegu, orain dela aste pare bat “VI. Getxoko Pintxo Lehiaketa”ko epaimahaiaren parte izan ginenean izandako esperientzia aprobetxatuz, uste dugulako gure lurraldean pintxo onak dastatzeko aukera bikaina delako.  

Gaur egiten dizuegun proposamena Algortako auzo bizkaitarretik ibilbide gastronomiko berezi bat egitean datza, gehien gustatu zitzaizkigun tabernak bisitatuz menu oso bat osatzeko helburuarekin. Menua lehiaketan zehar dastatu genituen pintxorik onenak eskaini zizkiguten tabernengatik konposatzen da, kontuan izanda, hori bai, jatetxe hauetan pintxo-barrarik hoberenak zeudela, baita haien artean dagoen hurbiltasuna ere,. Hori dela eta, ondo jan dezakegu eta, aldi berean, erraztasunez mugitu janari desberdinengatik gozatzeko aukera izanda. Gure proposamena ibilbide honetarako uzten dizuegu hemen:

Hona hemen topatu ahal ditugun pintxoen adibide batzuk:

Hasierakoa. “Arraultzaraino” Gaztelu Tabernakoa (Gaztelugatxeko kalea, 3).  Arraultza frijitu bat, barazkiko tenpura eta kurruskaria urdaiazpikoarekin eta otarrainxkarekin.

“Arraultzaraino” Gaztelu Tabernakoa

Lehenengoa. “BUZKANTZABARRI”, Algortako Batzokikoa: Gazta eta eztia erredukzioarekin napatua dagoen odolkia alkatxofa tosta baten gainean kokatuta.

Gazta eta eztia erredukzioarekin napatua dagoen odolkia

Nagusia: “Itsas arroza” Sustrai Tabernakoa (Basagoitiko kalea,71). Arroz saldatsu eta erraza otarrainxkarekin eta arrainarekin.

Itsas arroza

Oparitutako Nagusia: “Kurruskaria urdaiazpiko egosi eta barazkiekin” Nikkou jatetxekoa (Nikolas Santua enparantza). Arroz pasta biribilkitxo bat barazkiekin, urdaiazpiko egosiarekin eta maionesako piperdunarekin.

Kurruskaria urdaiazpiko egosi eta barazkiekin

Orain arte menu oso baten aurrean zaudetela iruditzen zaizue? Bai, ezta? Ondo ba, beharbada postre baterako une ona izan daitekela bururatzen zaigu, edo, hobeto esanda, postre baten antza daukan zerbait jateko. Horretarako, Aita Mari tabernak (Algortako etorbidea, 110), eskaintzen duen “Marrubi jogurta” hoberena da, benetako amarru bat delako.

Marrubi jogurta

Algortako auzotik aurkitu ahal ditugun bost hauek bakarrik erakusketa txiki bat dela aitortu behar dizuegu, hauek haien kaleetan zehar topatu ahal ditugun bakarrak ez direlako, gainerakoak hauek bezain hobeak edo are hobeagoak izanik.

Askotan, Sevillako tapekin, Valentziako paellarekin eta Donostiako pintxoekin bueltaka gabiltza, eta bidetik burutik joaten zaigu hiri hauetan plater hauen esklusibitatea ez daukatela, aukera zoragarriak haien maila kontuan izatekotan alde batera utziz. Zer uste duzue zuek?

VI. Getxoko pintxo Lehiaketa “GetxOnEgin”

Pasa den asteburuan, “Larrialdietarako sukaldaritza”ko taldea Getxoko Udalak antolatzen duen ekitaldi zoragarri batean parte hartzeko aukera izan genuen, hau da, “VI. Getxoko pintxo Lehiaketa “GetxOnEgin””

Baina, zehazki, zer da #GetxOnEgin”? Ba begira, Getxoko Udaleko euskararen zerbitzuaren eta sustapen ekonomikoko departamentuaren arteko ekimen bat dela esan dezakegu, gastronomia lokala bultzatzea helburu duena, lan horretarako euskara lotura bezala erabiliz.  Edizio honetan, hiriko auzo guztietatik sakabanatuak dauden 56 taberna bere pintxoekin aurkeztu egin dira, eta hauek dastatzeko euro bat ordaindu beharko dugu.

Hori dela eta, Romotik, Algortatik, Aretatik edo portuagatik bueltatxo bat ematera joatea gomendatzen dizuegu, hango tabernetan “#GetxOnEgin” kanpainako ikurra bilatuz. Hori bai, tabernetan eskaintzen diren pintxo harrigarri hauek dastatu nahi baldin badituzue, goizetan eta eguerditan egin ahal izango duzue, azaroaren 7an, 8an, 14an edo 15an.  

Urte honetan lehiaketan parte aktibo izateko aukera bikaina izan dugu, pintxo guztiak dastatzen eta balioztatzen epaimahaikide bezala. Imita gaitzazuela gomendatzen dizuegu, bai Getxoko kaletatik paseatuz bai pintxoak probatuz eta botoa emanez pintxo onenari Whatsapp bidez (628.688.614 telefonora). Sari pilo bat jokoan daude!! Eta tabernetako barretan izugarriak diren sorpresa pilo ere (adibidez: trampantojoak, pintxo tradizionalak, diseinuzko pintxoak, etab.).

Gure kasuan 4 egunetan handik bueltaka egongo gara, gurekin etorri nahi?

Etxeko tallarinak

Oraingo honetan pixkat berezia den errezeta bat ekartzen dizuegu, batez ere normalean azaltzen dizkizuegun errezetekin ezin delako konparatu. Gaur osagai bat era artisau batean prestatzeko errezeta azalduko dizuegu, etxeko pastarena, edo “tagliatelle edo etxeko tallarinak”-ena hain zuzen ere.

Etxeko pasta prestatzea oso erraza da, eta edozein azoka edo supermerkatuan erosi ahal duzuen pastarekin konparatzen baldin baduzue, honek haien zaporea hobetzen du soberan.

Anoa eskuzabal pare bat egiteko hurrengo osagaiak beharko ditugu:

2 arrautza

200 g. irineko

Gatz apur bat

Lehendabizi egingo duguna osagai guztiak bol batean ipintzea izango da, eta eskuekin (oso garbiak egon behar dira, noski) osagaiak ondo nahastuko ditugu, masa gure eskuetan erantsita ez geratu arte. Lortzen dugunean, bola bat egingo dugu eta filmatuko dugu. Azkenik, atseden hartzera jarriko dugu toki fresko batean (hozkailuan, adibidez) 30 minutuz.

Esandako denbora agortu eta gero, pasta luzatuko dugu. Hori egiteko, makina bat baldin ez baduzue (gure kasuan den bezala), arrabolaz zabalduko dugu orea. Lana errazteko, orea lau partetan banatuko dugu, parte bakoitza ondo luzatuz arrabola erabiliz ore fin fina lortu arte.

Azkenean, orea luzetara moztuko dugu ganibet zorrotz bat erabiliz (gutxi gora behera tira bakoitza 3 edo 4 milimetroko lodiera izan behar du) eta gordeko ditugu zabaldu ondo lehortzeko ordu erdian zehar.

Eta orain bakarrik falta zaizue prestatu dituzuen tagliatelleak hamabi minutuz egostea, saltsa ona bat aukeratzea (pestoa, amatricciana, etab.) eta, azkenik, platera zerbitzatzea eta gozatzea!

On egin!!

Seitan-bolak tomatearekin eta ilarrekin

Aspalditik buruan genuen probatzea eta dastatzea seitana, zirkulu begetariano eta beganoetan oso erabilia den elikagai bat eta, gainera, gure arreta deitzen zuena. Horregatik, etxean astean behin guztiz begetarianoa den menu bat prestatzea erabaki genuenean, argi eta garbi izan genuen seitan-a probatzeko unea iritsi zela, eta horretarako gaur ekartzen ditugun “Seitan-bolak tomatearekin eta ilarrekin” izena daraman errezeta prestatu genuen.

Errezeta hau oso erraza da. Hura egiteko hurrengo osagaiak behar izango ditugu:

300 g. seitana

Arrautza bat

Ogi arraspatua

Baratxuri-atal bat

100 g. Ilar

Tomate frijitua

½ tipula

Gatza

Oliba-olioa

Lehen pausoa seitan-a prestatzea izango da. Horretarako, seitan-a eta baratxuri-atala txikitzeko makinaren ontzira botako ditugu eta segidan ondo txikituko ditugu. Eginda dagoenean, bol batean gordeko dugu.

Segidan, arrautza bat gehituko dugu gatz-apur batekin, hainbat ogi birrindu koilarakada batzuk eta ondo nahastuko ditugu. Ikusten badugu orea nahiko likidoa geratzen dela, ogi birrindu gehiago gehituko dugu, prozesua segidan errepikatuko dugu.

Hau egin eta gero, zartagin bat jarriko dugu sutan olio-zorrotada batekin. Bero dagoenean tipula gehituko dugu (ondo txikitu eta gero, noski) eta kristalizatuta egon arte prestatuko dugu. Hori lortu eta gero, tomatea gehituko dugu eta 5 minutu utziko dugu su moteletara gutxi gorabehera. Minutu hauek pasatu eta gero, ilarrak eta ur-baso bat gehituko ditugu gatza eta piperrarekin batera, 12 minutu gehiago sutan erabat prestatzeko utziz.

Tomatea prestatzen dugun bitartean, seitan-bolei forma emango diegu haragi-bola konbentzionaletik egingo genuen modu berbera erabiliz, eta ogi arraspatuagatik pasatuko ditugu. Seitan-bola guztiak prest daudenean (esandako kantitateekin, gutxi gorabehera dozena bat aterako dira), zartagin bat jarriko dugu sutan olio ugariarekin.

Olioa beroa dagoenean, seitan-bolak zartaginean sartuko ditugu frijitzeko (hori bai, unitate gutxitan egosketa ondo kontrolatzeko). Eginda daudenean, sutatik aterako ditugu eta paper-xurgatzailearen gainean jarriko ditugu olio soberakinak kentzeko.

Azkenik, seitan-bolak gehituko ditugu zartaginean tomatearekin, sua itzaliko dugu eta minutu batzuk utziko dugu estalita mahaia zerbitzatu arte.

Horrela geratu zitzaigun:

Seitan-bolak tomatearekin eta ilarrekin

Atsegingarriak eta harrigarriak, mundu guztiak bizitzan behin probatu beharko zuen plater bat dela uste dugu guk.

On egin!

Sasoi perretxikoetako krema

Uda doa eta berarekin batera gure azal beltzaranaren kolorea eta guri hainbeste gustatzen zaigun eguzkia eramaten ditu, sasoiaren lehen hotzekin utziz. Horregatik, udazken sukaldaritzarekin eta bere plater epelekin hasteko unea heldu da.

Udazkena perretxiko-sasoia dela aprobetxatuz, zopa (edo krema) erraz eta zaporetsua batean pentsatu dugu zuentzat, hau da, “Sasoi perretxikoetako krema”.

Errezeta hau egiteko, hurrengo osagaiak erabiliko ditugu:

300 g sasoiko perretxiko

Oilasko etxeko saldaren litro bat (edo brikako salda)

Tipula erdi

Baratxuri atal bat

50 ml esne-gain

Gatza

Piperbeltza

Errezeta hau oso erraza da eta bere azkeneko emaitza oso ikusgarria, baita lehen udazken-hotz hauetarako oso aproposa izateaz gain.

Hasteko, eltze bat jarriko dugu sutan olio-zorrotada batekin eta, beroa dagoenean, tipula moztuta gehituko dugu. Behin tipula kristalizatua dagoenean perretxikoak gehituko ditugu eta batzuei 10 minutu utziko ditugu su ertainetara.

Denbora honetan pasatuta salda gehituko dugu, eltzea estaliko dugu eta su leunean utziko dugu 20 minutuz.

Segidan, salda eta perretxikoak irabiatuko ditugu esku irabiagailua pasatuz, krema fina lortu arte. Eginda dagoenean, esne-krema gehituko dugu eta 10 minutuz utziko dugu estalita su leunetara noizean behin eraginez.

Eta eginda! Dena prest dago aurkezteko eta krema bikain bat dastatzeko.

On egin!!

Sandwicha lurrin hinduarekin

Gurentzat oso beharrezkoak ziren opor batzuengatik gozatu eta gero, normaltasunera iritsi gara eta, berarekin batera, baztertxo txiki honetara bueltatzen gara azken kurtsoetan egin dugun moduan zuen etxeetara proposamen azkarrak, zaporetsuak eta osasuntsuak eramateko. Gustatuko litzaiguke noizbait zuentzat errezeta hauek erabilgarriak izatea bazkari edo afari baterako. Gaurko proposamenarekin indiar jatorriko sandwich bat ekartzen dizuegu, etxean “Sandwicha lurrin hinduarekin” deitzen diogunari.

Errezeta hau benetan erraza da, eta behin baino gehiagotan afariak salbatu dizkigula aitortu behar dugu. Prestakuntza aurrera eramateko, hurrengo osagaiak erabiliko ditugu:

 

6 Naana ogia (edo pita)

300 g txikitutako oilasko-bularki

Arrautza bat

Uraza orri batzuk

Tipula

Curry koilarakada bat

½ pepino

Jogurt bat

Olioa

Gatza eta piperbeltza

Hasteko, tipula ondo txikituko dugu eta katilu batean jarriko dugu txikitutako burlarkiarekin batera. Segidan arrautza, curry koilarakada bat, gatza eta piperbeltza gehituko ditugu. Dena ondo nahastuko dugu eta gordeko dugu.

Jarraian, pepinoa moztuko dugu xerretara eta ogiak txigortuko ditugu. Hau eginda dagoenean, hanburgesak eratuko ditugu eta zartaginagatik pasatuko ditugu. Azkenik, ogi bakoitza irekiko dugu eta onduta dauden uraza orri zati batzuekin, pepino xerrekin eta hanburgesa batekin beteko ditugu.

Bukatzeko, menda orriak txikituko ditugu eta katilu txiki batean jarriko ditugu jogurtarekin eta dena ondo nahastuko dugu.

Platera zerbitzatu baino lehen, jogurt koilarakada bat hanburgesaren gainean barreiatuko dugu.

Zentzuetarako plazer bat da plater erraz hau.

On egin!!

Pepinoko krema hotza

Gaur, uda sartuta gaudela aprobetxatuz, errezeta berri bat ekartzen dizuegu, zalantzarik gabe jasaten hari garen bero bizi hauek arintzen lagunduko dizuena, “pepinoko krema hotza” da.

Txokotxo honetan aurkezten dizkizuegun erreza gehienak bezala, gaurko proposamena benetan erraza, azkarra eta oso osasungarria da, baina aurreratu behar dizuegu erabiliko dugun osagai nagusia, pepinoa, zuen gustukoa izan behar dela.

Errezeta hau egiteko, hurrengo osagaiak erabiliko ditugu, bi pertsonentzat:

1 ½ pepino handia (edo 2 txikiak)

Jogurt zuri bat

Mostaza koilarakada bat

Baratxuri atal bat

Limoi bat

Tomate bat

Gatza

Oliba olioa

Piperbeltz beltza

Osagai gutxi dira baina, hori bai, oso osasuntsuak. Gainera, ikusiko duzue nola errezeta honek ez daukan inongo konplexutasunik, edozeinek bere etxean prestatu ahal duelako.

Hasteko, barazki guztiak ondo garbituko ditugu. Tomatea uragatik pasatuko dugu, zurituko dugu eta buztana kenduko diogu, gero pepinoak zurituko ditugu eta hazi guztiak kenduko dizkiogu eta dena txikituko dugu kubo txikietara.

Eginda dagoenean, irabiagailuaren basoan pepinoa, baratxuri atala, jogurt zuria, limoi zukua, mostaza koilarakada, oliba-olio zorrotada bat jarriko ditugu, azkenik gatz apur bat eta piperbeltzeko beste apur bat gehiago gehituz. Azkenik, dena irabiatuko dugu, krema fina eta homogeneoa lortu arte.

Aurreko pausuak eginak daudenean, krema ontzi batean jarriko dugu, filmatuko edo ondo itxiko dugu eta hozkailuan sartuko dugu, gutxienez bi ordutan zehar (guk, normalean, egun batetik bestera prestatuta uzten dugu).

Krema hau aurkezteko, katilu bat edo plater bat aukera dezakezue, emaitza horrelakoa izanda:

Zalantzarik gabe, krema fresko eta harrigarri bat.

On egin!!

Arrautzak galdarraztatuak alkatxofetako eta iberiarretako ohearen gainean

Zer prestatuko dugu gaur afaltzeko? Nahiz eta galdera hau oso erraza izan, askotan arazoak sortzen ditu asterako menuak prestatu behar direnean. Agian arrazoi horregatik errezeta errazak aurkitzen ditugunean, gaur ekartzen dizuegun modukoa, berehala gure bildumara sartzen ditugu. Berez, gaurko erreta nahiko sinplea da eta hasiera batean oso arraroa dela pentsatzea oso posiblea da, baina, gutxienez guri, eskaintzen dituen zapore-konbinazioak oso atsegingarriak iruditzen zaizkigu.

Plater hau “Arrautzak galdarraztatuak alkatxofetako eta iberiarretako ohearen gainean” izenarekin bataiatu dugu.

Bi pertsonentzako anoa prestatzeko asmoa baldin badaukagu, hurrengo osagaiak behar izango ditugu:

4 arrautza

Alkatxofa bihotz poto bat

4 xerra urdaiazpiko iberiko

120 g azukrea

Gatza

Piper beltza

Ozpina

Lehen urratsa lapiko bat sutan azukrearekin eta lau ur koilarakadarekin jartzea izango da, eta azukreari eragingo diogu nahasketa loditzen hasi arte. Une horretan, alkatxofa-bihotzak barruan botako ditugu eta 5 minutu inguru prestatzen utziko ditugu, hori bai, eragiteari utzi gabe.

Bitartean, urdaiazpiko xerrak labe-paperen artean jarriko ditugu eta 5 minutu utziko ditugu labean 200 gradutara (gogoratu aldez aurretik berotzea!). Denbora hau pasa eta gero, xerrak plateretako oinarrian jarriko ditugu.

Aurreko pausuak eginak dauzkagunean, ura irakitera jarriko dugu gatzarekin eltze batean. Bitartean, film-paperako zakutxo batzuk prestatuko ditugu arrautzekin (oskolarik gabe, noski) bere barnean. Ura irakiten ari denean, zakutxoak jarriko ditugu bere barnean arrautzekin eta batzuei lau minututan zehar irakinez utziko ditugu. Denbora hau pasatzen denean, zakutxoak hoztuko ditugu eta bere barnetik arrautzak aterako ditugu.

Azkenik, alkatxofako bihotzak banatuko ditugu urdaiazpiko-xerren gainean, segidan arrautzak goiko aldean ipintzeko. Ondoren, gatza pixka bat botako diegu eta zuzenean mahaira bidaliko ditugu.

Hona hemen emaitza posible bat:

Benetan, harrigarriak! Erabat gomendatzen dizkizuegu.

On egin!!

Salmorejoa

Plater bakoitzak bere sasoia dauka, eta guk, sasoi bakoitzerako gure lehentasunak dauzkagu. Koilara-platerak neguan nahiago ditugun bitartean, udan freskoak eta freskagarriak diren platerak nahiago ditugu.

Pasa den urtean hasitako bidearekin jarraituz, gaur errezeta freskagarrien bilduma (gazpatxoa eta vichyssoisea) osatuko dugu espainiar sukaldaritzaren klasiko aparta batekin: “Salmorejoa”

Bi pertsonentzako, hurrengo osagaiak erabiliko ditugu:

500 g.  tomatea (oso helduak)

100 g. ogia (aurreko eguneko izan daiteke)

Baratxuri atal bat

100 ml. Oliba olioa

2 koilarakada Jerezeko ozpina

Arrautza bat

2 xerra urdaiazpiko iberikoa

Gatza eta piperbeltza

Hasteko, tomateak garbituko ditugu. Hori eginda daukagunean, tomate bakoitza lau zatitxoetan moztuko dugu, zurtoina kenduz, gatz pixka bat botako diegu eta irabiagailuaren basoan jarriko ditugu. Hau egiten dugun bitartean, ogia ondo bustiko dugu. 

Ondoren, baratxuria, lehenbizi ondo xukatu dugun ogia, Jerezeko bi koilarakadak eta piperbeltz apur bat tomateari gehituko dizkiogu. Puntu honetatik aurrera, dena krema homogeneo bat lortu arte irabiatuko dugu.

Irabiagailutik guztia pasatu eta gero, nahasketa hozkailuan sartuko dugu, gutxienez ordu pare bat barruan utziz ondo hozteko. Guk normalean, hozkailuan uzten dugu egun batetik bestera.

Aurkeztu baino lehen, eltze bat jarriko dugu sutan urarekin eta gatza apur batekin egostera. Irakiten duenean, arrautza jarriko dugu eta eltzean 12 minutuz utziko dugu. Denbora hau pasa eta gero, arrautza hoztuko eta zurituko dugu.

Aurkezteko, salmorejoa plateretan (edo katiluetan) banatuko dugu, eta arrautza gogor arraspatua eta urdaiazpiko xehatua gehituko diogu, hemen aurkezten dizuegun moduan:

Salmorejoa

On egin!!

Bihi osoko arrozeko entsalada nektarinekin

Nahiz eta etxean entsaladak urte osoan zehar jan, udan da gehien gustatzen zaizkigunean, eta berdin dio hotzak, freskagarriak edo epelak izatea. Horregatik, errezeta hau aurkitu genuenean, etxean izugarrizko arrakasta izango zuela jakin genuen.

Gaur aurkezten dizuegun errezeta arroz-entsalada klasikoaren modernizazioa da, eta guk izen honekin bataiatu dugu: “Bihi osoko arrozeko entsalada nektarinekin”.

Hurrengo osagaiak erabiliko ditugu bi pertsonentzat:

150 g arroza (integrala eta zuria)

Nektarina bat

½ tipula gorria

½ piper gorria

½ piper berdea

150 g arto gozoa

Menda freskoko 5 hosto

Soja saltsa koilarakada bat

Oliba olia

Gatza

Hasteko, eltze bat jarriko dugu irakitera ur gaziarekin, arroza ura irakite puntura heltzen denean gehituz eta han 20 minutu inguru utziz. Denbora hau pasatu denean, arroza xukatuko dugu, segituan hozkailuan gordetzeko.

Jarraian, piperrak moztuko ditugu kubo txikietara (gutxi gorabehera, zentimetro erdikoak izan behar dira). Eginda dagoenean, gauza bera egingo dugu tipularekin eta nektarinarekin (noski, azala lehenago kenduz).

Behin osagai guztiak moztuta daudela, dena gehituko ditugu katiluan arrozarekin eta ondo nahastuko dugu. Oliba olio eta soja saltsa koilarakada batekin eta gatz apur batekin apailatuko dugu eta berriz, ondo nahastuko dugu. Azkenik, hozkailuan gordeko dugu bola, handik ateraz aurkezteko ordua heldu baino minutu batzuk lehenago.

Azken urratsa menda hostoak moztea da, jarraian arrozari gehitzeko eta berriro guztia nahastuz amaitzeko.

Hau da emaitza posible bat:

On egin!!

Indioilar samosak

Duela egun batzuk oparitxo handi bat agertu zen etxean, “MasterChef” saioaren bigarren sasoiko liburua. Aparteko liburua dela aitortu behar dugu, ideia pilo eta sukaldean gaudenean lagungarriak diren trikimailu pilo bat dauzkalako. Errezetei buruz hitz egiten baldin badugu, haien guztien artean “Samosak” prestatzeko ideia apartekoa iruditu zitzaigun.

Samosak enpanadilla triangeluarrak dira. Bere jatorria Asiako hegoaldean dago, eta normalean bere betegarria barazkietakoa eta espezieetakoa izaten da, nahiz eta gaurko errezeta, pixkat desberdina izan. Begira ezazue:

Samosa dozena bat egiteko, hurrengo osagaiak behar izango ditugu:

4 xafla pasta-filo

300 g indioilar bularka

30 g gurina

40 g mahaspasa sultanak

Tipula bat

2 curry koilarakada

Kumino koilarakada bat

Tomatea koilarakada bat

Limoi bat

Jogurt naturala

Menda freskoko 5 hosto

Olioa, gatza, piperbeltza 

Nahiz eta osagai asko erabiltzeko beharra izan, errezeta hau nahiko azkar egiten da eta oso erraza da. Lehendabizi egingo duzuena tipula zuritzea eta lumatzea izango da. Bitartean, zartagin bat berotuko duzue olio zorrotada batekin. Beroa dagoenean tipula gehituko duzue eta apur bat prestatuko duzue. Gero, txikitutako indioilarra gehituko duzue, 5 minutu gehiago prestatzen jarraituz.

Denbora hau pasatu eta gero, currya, kuminoa eta mahaspasak gehituko dituzue, ondo nahastuko dituzue eta dena 3 minutu gehiagotan zehar prestatuz utziko duzue. Jarraian, limoi zukua eta tomate saltsa gehituko dituzue. Ondo nahastuko dituzue eta, amaitzerakoan, gordeko duzue.

Puntu honetara helduta, gurina desegingo duzue eta filo-pasta orri bakoitza luzetara (hiru zerrendatan) moztuko duzue. Hori eginda daukazuenean, hosto guztiak margotuko dituzue gurinarekin. Ondoren, indioilar ore zati bat jarriko duzue muturrean eta filo-pasta tolesten joango zarete, triangeluak eginez.

Azkenik, triangeluak labean sartuko dituzue eta han 200 gradutarako 15 minututan zehar utziko dituzue.

Prestatzen diren bitartean, jogurt-salsa atsegingarria prestatuko duzue. Hori egiteko, jogurta eta mendako hosto txikituak jarriko dituzue bol batean eta dena ondo nahastuko duzue. Zuen samosei laguntzeko gordeko duzue saltsa.

Hona hemen emaitza posible bat:

On egin!!