2012-06-16

Rissoto perretxiko eta neguko boilurrarekin


Beno, beno, beno, badakizue nire jabeei janari italiarra asko gustatzen zaiela, baina azken bolada honetan zerbait arraroa gertatzen ari da etxean, ia-ia astero plater italiar bat prestatzen dutelako. Aste honetan arrozari txanda egokitu zaio, “rissotto”ari hain zuzen ere.

Errezeta pilo bat daukate nire jabeek eta agian, poliki-poliki aurkeztuko dizkizuet , gaur “Rissoto perretxiko eta neguko boilurrarekin” aukeratu dut. Hunkigarria, ezta?

Bi pertzonentzat egin zutenez platera, haiek honako osagaiak erabili zituzten:

180 gr. “arboreo” arroza.
15 gr. Neguko boilurra
700 ml. Oilasko salda (edo arrain salda)
Tipulin bat
Baratxuri-atal bat
100 ml. Ardo zuria
180 gr. Perretxiko (edo txanpiñoi)
40 gr. Gazta parmesanoa
Piper beltza
Olioa
Gatza

Hasteko arroza garbitu behar duzue. Gero, baratxuri-atala eta tipulina lumatu eta zatitu behar dituzue eta, hori eginda daukazuenean, perretxikoak (edo txanpiñoiak)  garbitu eta zatituko dituzue. Bitartean, salda sutan jarriko duzue.

Kazola batean, olio zorrotada bat botako duzue. Beroa dagoenean, tipulina ipiniko duzue eta han utziz ondo egosi arte. Memento horretan, ardoa, baratxuri-atala eta perretxikoak gehituko dituzue.

Kazolako ardoa lurrundu dagoenean, arroza eta gutxi gora behera saldaren herena gehitu beharko duzue. Dirudienez, urrats hau garrantzitsua da, beraz, arreta ipini behar duzue, soingaineko, errezeta egiten ari zarete...  Salda ia desagertu denean, beste heren bat gehituko duzue. Azken herena, gazta parmesanoa eta neguko boilur birrindua bota beharko duzue.




Bost minutu geroago, sua itzali eta kazola estali beharko duzue eta ia-ia “rissotto”a egina egongo da... krematsua... zaporetsua ... hmmm!!

Ez da zaila, ezta?

Emaitza hau da:

 
Plater hau primeran dago, edo gutxienez hori esan zuten bai nire jabeek, baita haien gonbidatuak ere.

3 comentarios:

intxaurtsu dijo...

Niri ere, zure jabeei beste gustatzen zait risottoa....ez zizuten zuri dastatzen utzi?

Urretxindorra dijo...

Nahiz eta itxura ona izan, uste dut esnegain pixka batekin emaitza hobea izango zatekeela.

Cocina de emergencia dijo...

Mila esker Urretxindorra iruzkinagatik :)

Esnegainak ukitu berezia ematen dio, baina guri rissotto-a esnegainarik gabe gehiago gustatzen zaigu :)