Kuiatxo beteak

Batzuetan, nire jabeak bidai batetik etortzen direnean, errezetak ekartzen dizkidate. Niri, asko gustatzen zaizkit, baina gehiago errezetak itsaskiak edo arrainak eramaten dutenean, eta gaurko kontua da ....

Oraingo honetan, nahiz eta arraroa dirudi bakarrik neuren jabeetako bat sartu zen sukaldean, agian errezeta oso erraza delako, edo beharbada... beno, ez dauka ardurarik, eztabaida gaia da biboteak milikatzen ari naizela.... hau da hau errezeta!!

Osagaiak:

2 Kuiatxo (bat bakoitzeko)
16 Ganba
60 gr. gazta-hautsa.
Irina
Oliba-olioa
Gatza
Perrexila

Ezer baino lehen, kuiatxoak garbitu eta lehortu zituen. Segidan, kuiatxoak moztu zituen medailoien moduan (gutxi gorabehera, 5 edo 6 zentimetroko lodierarekin). Arretaz, kuiatxoak frijitzera ipini zituen zartaginean (zartaginean estalkia jarri zuen, zipriztinak saihesteko).

Frijituak zeudenean, medailoiak ipini zituen platerean eta, ganibet bat erabiltzen, kuiatxoak hustu zituen (bakarrik oinarriak utzi zituen). Jarraian, kuitxoen mamia txikitu zuen, gatza pixka bat gehitu zuen eta ... zartaginera! Ganbekin batera frijitzeko. Frijitu zuenean, medailoiak bete zituen kuitxoen mamia eta ganbekin. Segidan, medailoiak ipini zituen labearen erretiluan (Denak ipini zituen! Eta nireentzat... ezer... grrr ).

Burruntzali batean, edalontzi batean ura egostera ipini zuen, ganben buruekin (batzuetan ‘Maggi’-ko pastilla erabiltzen du, baina beno, uste dut....) eta perrexila pixka bat, ere bai. Hamar minutu egosi zen, arrain-salda lortzeko.

Azkenean, zartagin berberan, nire jabeak olio pixka bat ipini zuen berotzeko. Berotu zuenean, irin koilarakada bat ipini zuen eta ondo eragin zuen, ore homogeneo lortu arte. Memento horretan arrain-salda gehitu zuen eta eragin berriro ere, bexamelen antzekoa lortu arte.

Bukatzeko, medailoiak dutxatu zituen bexamelarekin, gazta-hautsez hautseztatu zuen eta, 5 minutu labean ipini zuen ondo gainerretzeko.

Honen polita geratu zen:

Espinakak bexamelarekin

Bai, badakit, hau ez da ohiko kontua baina beno, katutxo arraro bat naiz... batzuetan barazkiak jatea gustatzen zait, gutxienez gure etxean bezalakoak prestatuak, bere gehigarriekin (urdaiazpikoa, ganbatxoak, etab.) ... mmmm,, biboteak milikatzeko, beraz, banoa!

Bi pertsonentzako osagarriak (Niri ez naute ia inoiz taldean sartzen)

400 gr. espinaka
¼ tipula
Urdaiazpiko xerra bat edo 50gr. ganbatxoak (Gehigarri bezala)
Gatza
Olioa
100 ml. Esnea

Agerikoa da, espinakak freskoak beti izoztuak baino hobeagoak dira, nahiz eta nire jabeak maiz Frudesa-ren espinaka izoztuak erosi (haien ustez, antza handiena daukatenak baina izoztuak freskoak baino erosoagoak dira, banakako dosietan daudelako).

Prestakuntza oso erraza da. Ni bezalako katu bat ere egin ahal dut, bakarrik espinakak 10 minutuan egosi behar dira (ur gazian, noski!), eta kitto.

Ondo egosi eta gero, bexamel bat prestatu behar dugu. Nire jabeak, batzuetan, errezeta aldatzen dute: egun batzuk, urdaiazpikoaren zatitxoak gehitzen dituzte, beste egun batzuk, ganbatxoak (hmmm!!), hori bai, beti tipula-laurdena xehatua gehitzen dute.

Nola? Orain... irakurri, mesedez.

Esne-ontzi batean, olio pixka bat gehitzen dute. Olioa beroa dagoenean, tipula gehitzen dute. Tipula urrezkoa dagoenean beste osagarriak gehitzen dituzte (adibidez: urdaiazpikoak, ganbak eta abar). Segidan, irin koilarakada bat gehitzen dute eta dena ondo nahasten dute ore homogeneitasuna lortzeko. Lortzen dutenean, esnea gehitzen dute gatz pixka batekin eta berriro nahasten dute, pikorren eraketa saihesteko.

Orea loditu arte nahastu behar da, uste dut bakarrik 2 minutu behar ditugula. Memento honetan, espinakak gehitzen dituzte eta ondo nahasten dituzte. Azkenean, orea erretilu batean labearentzat jartzen dute eta labean jartzen dute gainerretzeko.

Beharbada, arraroa iruditzen zaizue, baina katutxo honi, espinakak asko gustatzen zaizkio, baina beno, gutxienez, hauek errezeta hori primeran egin dute.